Gli Earth, Wind & Fire (nome a volte abbreviato nell'acronimo EWF) sono una formazione musicale statunitense formatasi a Chicago nel 1969, che spazia attraverso diversi generi musicali, quali R&B, Soul, Funk, Jazz e Disco.La band fu fondata da Maurice White.In oltre quarant'anni di carriera hanno venduto circa 90 milioni di dischi, ricevuto 20 nomination ai Grammy Awards, vincendone 6. Gruppen bildades i Chicago 1969 av frontfiguren Maurice White och hans bror Verdine White.. Earth, Wind & Fire upplevde sin storhetstid under andra halvan av 1970-talet och 1980-talets första år. For those of you asking, we will NOT be there, it is an entirely different band performing our songs[9].". In die periode ging hij ook in de leer bij Charles Stepney, producer van latere EWF-albums en de eerste solo-lp van Minnie Riperton (Come to My Garden) waarop Maurice de drums voor zijn rekening nam. Tijdens tournees kon men onder andere het volgende aanschouwen: Verdine White die tijdens zijn bassolo's door middel van trucage in een horizontale positie werd gebracht en mid air bleef doorspelen; de finale waarbij de bandleden in een piramide verdwenen die daarna uiteenklapte. The Duets (23 november). In het najaar van 1981 verscheen het album Raise! Eind 1975 zette Maurice White z'n eigen productiemaatschappij op: Kalimba Productions, vernoemd naar de Afrikaanse duimpiano die hij bij Ramsey Lewis had leren spelen en die op veel nummers van Earth Wind & Fire te horen is. Behalve dat de muziek de bestaande fans aansprak, bracht het Earth, Wind & Fire ook onder de aandacht bij de nieuwe generatie. Als extra gimmick zijn de nummers Happy Feelings uit 1975 en September uit 1978 omgedoopt in Happy Seasons en December inclusief gewijzigde arrangementen. Les Phenix Horns se sont définitivement séparés en 1993 à la suite du décès de leur leader, Don Myrick, tué par la police. Maurice White sloeg de handen ineen met Maurice Hines (broer van de overleden zanger-danser-acteur Gregory Hines) voor de Broadway-musical Hot Feet; naast diverse EWF-klassiekers waren er ook nieuwe, exclusieve, nummers te horen die Maurice White samen met Allee Willis schreef. I 1972 kom det flere medlemmer.. Gruppen er mest kjent for sin låt «September» som ble utgitt første gang i 1978. Gedurende de zomer ging EWF weer op tournee met Chicago om geld in te zamelen voor de voedselbank. Inducted into … They formed in Chicago in 1969 and were very popular in the 1970s.. Op 27 maart verscheen het door Maurice geproduceerde tribute-album Interpretations: Celebrating the Music of Earth Wind & Fire; hierop waagden onder andere Chaka Khan, Kirk Franklin, Lala Hathaway, Mint Condition en Angie Stone zich aan nummers van de 'Elements'. Naast de Black Eyed Peas werkten ook andere artiesten daaraan mee: Jimmy Jam & Terry Lewis, Raphael Saadiq, Brian McKnight, Floetry, Kelly Rowland (Destiny's Child), Big Boi (Outkast) en Musiq Soulchild. Ronnie Laws en Roland Bautista waren vervangen door saxofonist Andrew Woolfolk (voormalig klasgenoot van Philip Bailey) en gitaristen Al McKay (ex-Watts 103rd Street) en Johnny Graham. Singles afkomstig van dit album zijn onder andere Let Me Talk, Back on the Road en And Love Goes On. "We hebben dit aan onze trouwe fans te danken", zei Maurice die overigens verstek liet gaan bij de volgende tournee. 2) en kwam de band naar Nederland voor een concert. Le retour de Earth, Wind and Fire s'opère en 1987[4]. Earth, Wind & Fire wisselde in 2012 studiodagen – om opnamen voor het volgende album Now, Then & Forever te maken – af met tournees. De eerste drie sloten zich echter weer bij EWF aan. Broer Fred (die bij Donny Hathaway en Little Feat had gespeeld) nam de drumstokken over. Het optreden van EWF op de Monster Cable show resulteerde in een samenwerking tussen de twee waaruit een lijn oortelefoons met EWF-logo voortvloeide, luisterend naar de naam Gratitude. Le nom de Earth, Wind and Fire (en français : 'Terre, vent et feu') est une association des éléments de l'astrologie, l'élément originel air ('air') ayant été remplacé par wind ('vent'). Onder de naam Salty Peppers brachten ze twee singles uit; La La Time werd een hit in het Midwesten, Uh Huh Yeah deed het minder. Maar in plaats van in zijn ziekte te berusten bleef Maurice actief vanuit zijn eigen studio in Santa Monica, Los Angeles waar hij teksten schreef en muziek produceerde voor EWF en andere artiesten. Een week nadat het album was uitgekomen, overleed Phenix-trombonist Louis Satterfield, en speciaal voor het kerstalbum Sounds of the Season: The NBC Holiday Collection schreven Maurice White, Philip Bailey en David Foster het nummer Gather Round. Earth, Wind & Fire (EWF) là một ban nhạc gạo cội Mỹ ở thể loại R&B, soul, funk, jazz, disco, pop, rock, Latin và African.Đây là một trong những ban nhạc thành công nhất thế kỷ 20. Daarbij is Lucht (air) vervangen door het beter klinkende 'Wind'. La dernière modification de cette page a été faite le 28 août 2020 à 16:19. Onder de naam Devoted Spirits bracht Sheldon Reynolds een tribute-album uit waarop ook eigen nummers staan. Een dvd-release lag in de lijn der verwachtingen, maar heeft nog niet plaatsgevonden. Maurice White, batteur de Ramsey Lewis Trio, rejoint à la fin des années 1960 deux de ses amis à Chicago pour créer leur propre groupe, « The Salty Pepper », renommé ensuite Earth, Wind and Fire[2]. Cette formation surfe sur le nom du groupe et entretient le flou envers ceux qui pensent assister à des concerts du vrai groupe Earth, Wind & Fire. In oktober 2014 bracht de band hun allereerste kerstalbum uit onder de titel Holiday. Ils ont donné un concert à l'Olympia en France le 24 juin 2016 et encore récemment le 7 juillet 2018 au Palais des congrès à Paris. Earth, Wind & Fire on yksi historian menestyneimmistä yhtyeistä. Op 14 maart stond de band in het GelreDome. Maurice White (December 19, 1941 – February 4, 2016) was an American singer-songwriter, musician, record producer, arranger and bandleader.He is the founder of the band Earth, Wind & Fire.He is also the older brother of current Earth, Wind & Fire member Verdine White, and former member Fred White.His career began in 1961. 1 on the US Billboard Hot R&B Songs chart, No. Elle était composée de Don Myrick, Louis Satterfield, Rahmlee Michael Davis et Michael Harris. 19 on the US Billboard Top R&B Albums chart and No.18 on the UK Blues & Soul Top British Soul Albums chart. De Al McKay All Stars speelden vooral het jaren 70-werk van EWF toen Al zelf nog teksten schreef (onder andere Singasong en September). That's the Way of the World betekende ook het begin van het gebruik van Egyptische symbolen en piramiden op platenhoezen, kleding en podiumdecoratie. Op hun debuutalbums bij Columbia (respectievelijk This Is Niecy en Flowers) speelden diverse EWF-leden mee, inclusief de Phenix Horns en de producer zelf. Maurice White vond Salty Peppers niet universeel genoeg klinken voor de plannen die hij met de band had en koos voor 'Earth, Wind & Fire', naar de elementen aarde, lucht en vuur in zijn horoscoop. Op 20 juni en 21 augustus speelde EWF voor de Marokkaanse koning Mohammed VI en Prinses Lalla Meryem; de eerste avond vond plaats tijdens een staatsbezoek aan de VS, de tweede op het verjaardagsfeest van genoemde vorst. Het is een verzameling bekende kerstliedjes maar dan met een duidelijke EWF-twist. In 2011 werd een verzamelbox uitgebracht onder de naam The Columbia Masters: een verzameling van achttien schijfjes die de albums bevatten die bij Columbia zijn uitgebracht. In februari en november 1971 verschenen de eerste twee albums (Earth, Wind & Fire en The Need of Love; beide geproduceerd door Joe Wissert) op Warner en werd met I Think About Lovin' You een eerste r&b top 40-hit gescoord. Earth Wind & Fire gaf op hun beurt acte de présence op het laatste album van de E-family, en zijn te horen in het nummer Peace & Joy. De officiële verschijningsdatum is nu 10 september 2013. Op 16 juli 1979 verscheen I Am dat samen met All 'n All als de beste EWF-plaat wordt beschouwd. De band treedt alleen live op met de show 'The Earth, Wind & Fire Experience' en bracht in 2012 het livealbum Live in Europe uit (er bestaan ook bootlegs 'Live at Mt Fuji Jazz Festival' en 'Live in Zagreb'). In maart was de band voor het eerst in Rusland te zien. Het album werd lovend ontvangen door zowel de diehard-fans als door de muziekpers – het heeft een goede balans van oud en nieuw. Maurice en Verdine White zaten echter niet bij de pakken neer; in 1972 richtten ze een nieuwe Earth, Wind & Fire op waarmee ze een jonger en breder publiek wilden aanspreken. Início. Op single verschenen Mighty Mighty (goed voor een 29e plaats in de poplijsten) en het spiritueel getinte Devotion. In Nederland werd gescoord met een remix van September. Op 18 mei kregen Philip Bailey, Ralph Johnson en de gebroeders White een eredoctoraal van het Columbia Arts & Media College in Chicago. Het verhaal doet de ronde dat de tekst en muziek voor dit nummer zouden zijn achtergelaten, geklemd onder de ruitenwissers van de auto van Maurice White. de LA Allstars bestond uit zeer getalenteerde musici uit verschillende beroemde bands als Rufus, Tower of Power en Chicago. In november 2008 kreeg Verdine White tijdens de prijsuitreiking van het maandblad Bass Player een oeuvreprijs; deze werd hem uitgereikt door Nathan East, voormalig bassist bij Eric Clapton en Phil Collins. De overige singles waren Star, Can't Let Go, In the Stone (in 1986 het themanummer van het door Dieuwertje Blok gepresenteerde filmprogramma VARA's filmnieuws) en de met een Grammy bekroonde ballad After the Love Has Gone (nummer 2 in Amerika). In november 2011 kwam EWF met een nieuw nummer Guiding Lights: een midtempo-nummer waarop Larry Dunn op keyboard te horen is, meer dan 25 jaar na zijn vertrek uit de band. Volgens Philip Bailey, had EWF "sinds 20 jaar niet meer zo in de belangstelling gestaan". In 1980 verliet gitarist-zanger-componist Al McKay Earth, Wind & Fire. As a result of Mikitaka's self-proclaimed alien identity, there is speculation regarding the true nature of Earth Wind and Fire and its origin. De versie van Evil is de highlight van dit album. Récemment, Wyclef Jean ou encore Eric Benet ont participé aux derniers opus. Earth,Wind and Fire (アース・ウインド・アンド・ファイヤー,, Āsu Uindo Ando Faiyā?) Ce vivier, nourri par différentes sources comme le jazz, le blues, le gospel ainsi que des éléments empruntés à différentes traditions musicales (africaines, brésiliennes, cubaines…) donnera une identité musicale très forte et très riche au groupe. Wel bracht de band in 2016 de single Heed the Message uit, als een voorloper op het nog uit te komen album. The Promise haalde de 19e plaats in de r&b/hip-hop-hitlijst en het nummer Hold Me werd genomineerd voor een Grammy Award. C'est ainsi qu'arrivent au fur et à mesure des musiciens dont la plupart viennent de Chicago comme le leader : Verdine White (en) le bassiste, Philip Bailey le percussionniste et chanteur à la voix de fausset, Ralph Johnson (en) le batteur et chanteur, Larry Dunn le claviériste, Andrew Wolfock le saxophoniste, Al McKay (en), Johnny Graham (en) les guitaristes, tandis que Maurice White avant d'être l'un des chanteurs du groupe pour contrebalancer la voix de Philip Bailey[4] commence comme batteur. De grootste hit hiervan werd het door Maurice White en Al McKay geproduceerde Boogie Wonderland waarop de Emotions meezongen. Onder de naam Eternity bracht de band ook een "over-ear"-variant uit van hun Gratitude-oortelefoontjes. De Emotions zongen mee op onder andere het kalimbarijke All in the Way en Angie Stone op Wonderland. Earth Wind and Fire (アース・ウインド・アンド・ファイヤー, Āsu Uindo Ando Faiyā) is the name of Mikitaka Hazekura's power appearing in the 4th part of JoJo's Bizarre Adventure, Diamond is Unbreakable. Le vrai groupe Earth, Wind & Fire a rappelé entre autres le 20 février 2013 sur son compte Facebook qu'il n'avait rien à voir avec cette formation : "Once again Earth, Wind & Fire is NOT performing in Germany. De band voelde er dan ook niks voor om nog zo'n plaat te maken en vertrok na 17 jaar bij CBS. Formed in the Netherlands by twin brothers Chris and Gerard Koerts, and most popular in the 1970s when fronted by singer Jerney Kaagman, Earth and Fire had many chart topping hits in the Netherlands and elsewhere in Europe, though they never gained much popularity in the United … Yhtyeen musiikissa näkyvät 1970-luvun R&B:n elementit, soul, funk ja disko. Tussendoor nam EWF ook de soundtrack op voor de Melvin van Peebles-film Sweet Sweetback's Baadassss Song (uitgebracht op Stax) en bouwde de band een live-reputatie op in het universiteitscircuit; artistieke meningsverschillen maakten daar echter snel een einde aan. Daaraan is toegevoegd een schijf met nog niet eerder uitgebracht materiaal met als naam Constellations: The Universe of Earth, Wind & Fire – deze bevat onder andere enkele nummers van de Touch the World-sessies die nog niet eerder waren uitgebracht, enkele instrumentale nummers en nummers die Maurice White als producer heeft opgenomen met artiesten zoals Barbra Streisand en Neil Diamond. De singles waren single Evil – een vocale versie van een twee jaar oude instrumental – en het titelnummer; beiden haalden de r&b top 60. EWF maakte slechts een ultrakorte Europese tournee met vier optredens in Engeland in de zomer van 2014. Naast Larry Dunn is ook Allee Willis betrokken bij dit album. Ondertussen verscheen de live-dubbelaar Gratitude waarvoor enkele nieuwe nummers waren opgenomen, zoals Sing a Song en Can't Hide Love. gelijkende album Powerlight uit met de singles Fall in Love with Me, Side by Side en Spread Your Love. Earth, Wind & Fire (en español: Tierra, Viento y Fuego), conocidos también como EWF, es un … Zangeres/percussioniste Sheila E versterkte de toch al uitgebreide ritme-sectie. Its sound is typified by four-on-the-floor beats, syncopated basslines, string sections, horns, electric piano, synthesizers, and electric rhythm guitars.. Het album, waarvan de verschijningsdatum al een paar keer is uitgesteld, wordt begin 2013 verwacht. Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre. Hij was het niet eens met de muzikale richting waarin Maurice White de band leidde en met de zeer geringe inbreng van de bandleden op albums. That's the Way of the World (vertolkt door Dwele) en Fantasy (in de uitvoering van MeShell NDegeocello) werden genomineerd voor een Grammy. Vlak na de verschijning verliet Al McKay de band voor een carrière als producer; Roland Bautista keerde terug als gitarist en bracht hardrock-invloeden met zich mee. De status van het album is dat één schijf een compilatie bevat van de favoriete EWF-tracks van beroemdheden. Op 23 november 1978 werd de eerste Best Of (The Best of Earth Wind & Fire, Vol. Dit nummer, volgens Verdine White "een echte four on the floor", werd door de discogeneratie omarmd maar men waakte ervoor om als discoband te worden beschouwd. Op 26 en 27 februari 1982 stond EWF met deze spectaculaire show in de Ahoy. Larry Dunn en diens opvolger Morris Pleasure verleenden hun medewerking. Sen albumeja on myyty maailmanlaajuisesti yli 100 miljoonaa kappaletta. In 2002 – het jaar waarin een van de befaamde Zuid-Amerikaanse optredens uit Rio de Janeiro uit 1980 op cd verscheen onder de titel Live in Rio / Rio After Dark – werd op 24 februari de sluitingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Salt Lake City opgeluisterd en ontvingen de heren op 17 juni in het Beverly Hilton Hotel de Rhythm & Soul Award; deze werd uitgereikt door producer Jimmy Jam, Marylin Bergman (voorzitster van de stichting ASCAP) en Stevie Wonder. Profile: Soul funk band Founded in Chicago, Illinois, in 1970 by Maurice White. Le groupe s'est également démarqué par la complémentarité de ses deux chanteurs Maurice White qui était un baryton et Philip Bailey qui chante en Falsetto (dont les remarquables capacités vocales couvrent plusieurs octaves)[1]. Ook Philip Bailey hield zich bezig met nevenprojecten; hij produceerde de eerste twee platen van Kinsman Dazz (de latere Dazz Band die in 1985 een Nederlandse hit scoort met Let It All Blow) waarvoor hij ook de zangpartijen arrangeerde. Earth, Wind & Fire (ook wel EWF genoemd of The Mighty Elements of the Universe) is een Amerikaanse band die soul, funk, jazz- en discomuziek maakt – en ook verschillende muziekstijlen combineert – met prominente rollen voor percussie, blazers, kalimba, bas en zang. Earth & Fire (ook Earth and Fire) was een Nederlandse popgroep uit de jaren zeventig en tachtig van de 20e eeuw. Elmer Brown n'a fait qu'un passage éclair puisqu'il n'est resté qu… Op 24 juni 2013 bracht Earth, Wind & Fire de nieuwe single My Promise uit. Het jaar werd afgesloten met een optreden in Dick Clark's New Year's Rockin Eve. Van deze gouden plaat (nummer 33 in de Billboard top 100) werd System of Survival de eerste single; het nummer was geschreven door een zekere Skylark, waarvan niet bekend is of het nu om David Foster of de latere Doobie Brothers-bassist gaat. Disco is a genre of dance music and a subculture that emerged in the 1970s from the United States' urban nightlife scene. es la habilidad de Mikitaka Hazekura en Diamond Is Unbreakable, la cual lo hace capaz de transformarse en la replica exacta de objetos, pero no es capaz de transformarse en maquinas complejas o cosas mas poderosas que el según el mismo Mikitaka. Aussi, Bob Cavallo, son premier manager l'incite à changer tous les membres par de nouveaux, plus jeunes[3]. Op advies van de manager rekruteerde Maurice jonge getalenteerde muzikanten in plaats van oude(re) jazzmusici; de nieuwkomers waren: Larry Dunn (toetsen), Jessica Cleaves (zang), Roland Bautista (gitaar), Ronnie Laws (sax/fluit), Ralph Johnson (zang/percussie) en Philip Bailey (zang/percussie). In het voorjaar van 1983 bracht EWF het in veel opzichten op Raise! A discografia de Earth, Wind & Fire, banda norte-americana, consiste em dezenove álbuns de estúdio, cinco álbuns ao vivo, doze compilações, dezanove álbuns vídeo e cinquenta e sete singles oficiais. EWF speelde in dat jaar in een speelfilm de rol van een band die wordt ontdekt door Coleman Buckmaster (gespeeld door Harvey Keitel) en die tijdens hun eerste plaatopname met de keerzijde van de muziekindustrie wordt geconfronteerd: That's the Way of the World, geproduceerd door Sig Shore. Op 25 augustus speelde EWF tijdens de openingsceremonie van de US Open 2008. À la fin des années 1970, le groupe emprunte, à la demande de leur maison de disques, une voie plus grand public en réalisant des titres disco-funk, correspondant au « format radio », très en vogue à l'époque[3]. Le groupe a été formé en 1969 à l'initiative de Maurice White. In mei 1986 verscheen de verzamelaar (The Collection), en naar aanleiding van dit succes werd Maurice White en Philip Bailey gevraagd om EWF weer bijeen te brengen; een win-winsituatie volgens CBS. À partir de là, les albums sont plus espacés dans le temps. Al McKay bracht met zijn All Stars de Earth Wind & Fire Experience; in deze band speelden ook de overgebleven Phenix Horns Michael Harris en Rhamlee M. Davis (inmiddels solo gegaan). De band werd in 1969 in Chicago opgericht door Maurice White, voormalig sessiedrummer van het Chess-label, het songwritersduo Wade Flemons en Don Whitehead en gitarist Michael Beale. Tijdens een speciale uitzending van American Idol op 25 april bracht EWF een medley van Boogie Wonderland, Shining Star en September ten gehore. In Deutschland waren ihre erfolgreichsten Stücke September und Boogie Wonderland. EWF toerde door Zuid-Amerika en deed daar inspiratie op voor All 'n All dat in november 1977 uitkwam en dat de hits Serpentine Fire, Jupiter en Fantasy voortbracht; in Amerika leverde het drievoudig platina op en twee Grammy Awards. Później zaczęła wykonywać zarówno subtelne ballady, jak i szybkie taneczne utwory, w których umiejętnie łączyła rhythm and blues, soul, jazz rock, funky i disco. Deze tournees werden geregisseerd door Doug Henning en diens assistent David Copperfield. Earth and Fire were a Dutch progressive and symphonic rock band who over time evolved into a pop group. George Faison tekende voor de choreografie. Elle était composée de Don Myrick, Louis Satterfield, Rahmlee Michael Davis et Michael Harris. Deze hit bereikte nummer 2 op the Billboard Hot 100 singles chart.[1]. Dit is na Guiding Lights de tweede single van het nieuwe album Now, Then & Forever. 8 on the US Billboard Hot 100, and No. De leden waren afkomstig uit Voorschoten, Voorburg en Leidschendam. "September" is a song by the band Earth, Wind & Fire released as a single in 1978 on ARC/Columbia Records. In dit jubileumjaar gaf de band meerdere optredens en een daarvan was op 7 januari: een speciaal concert – op de Monster Cable Retailer Awards Show – met allerlei gasten. Een aantal jaren daarvoor verscheen het studioalbum Al Dente. Tạp chí Rolling Stone miêu tả âm nhạc của họ là "sáng tạo, tỉ mỉ nhưng gợi cảm, toan … Naast Guiding Lights circuleren tracktitels als Rush en Whirlwind. De l'afro-jazz funk des années 1970 aux concerts dans les stades, L'apogée, le déclin et la séparation momentanée, Une formation parallèle : The Earth, Wind and Fire Experience, Phenix Horns (1975-1983) / Earth, Wind & Fire Horns (1987-present), Chronologie des différentes formations d'Earth, Wind and Fire depuis 1970. Naar aanleiding van het succes van Evil, maar ook omdat sommige nummers een lage stem nodig hadden werd Maurice White (tenor) leadzanger naast Philip Bailey (falsetto). Begin 1984 ging EWF – tijdelijk, zoals later zou blijken – uit elkaar; diverse leden waren toen al bezig met soloprojecten. In 2010 traden Philip Bailey, Ralph Johnson en Verdine White op tijdens de Grammy Salute to Prince welke artiest vier jaar eerder kwam te overlijden; ze vertolkten de albumtrack Adore van Sign o' the Times. Ook het Live by Request-concert uit 1999 verscheen op dvd. Tijdens de Grammy Awards-uitreiking op 11 februari 2007 vertolkte EWF Runaway Love samen met Mary J Blige en de rapper Ludacris. Het nummer Where Do We Go from Here was oorspronkelijk voor I Am bedoeld. De nouveaux éléments intègrent le groupe, comme le chanteur et guitariste Sheldon Reynolds, les tournées continuent mais sans la participation de Maurice White, atteint de la maladie de Parkinson, qui pourtant apporte sa contribution aussi bien compositrice que vocale à chaque nouvel album. Santana + Earth, Wind & Fire tour [POSTPONED] May 20, 2020; Kennedy Center Honors July 18, 2019; Ralph Johnson – Co-Swagit July 1, 2019; Philip Bailey – Love Will Find A Way June 21, 2019; Philip Bailey – Billy Jack May 12, 2019 Earth, Wind & Fire are an American funk group. Ze speelden Shining Star en That's the Way of the World. Maurice White nam de productie over en het in oktober verschenen Spirit werd aan Stepney opgedragen. Due to the circumstances surrounding Mikitaka and the author's own purposeful ambiguity, it is currently unknown if it is an alien ability or a Stand. EWF werd door lezers van het muziekblad Downbeat uitgeroepen tot beste rock/blues-groep. Op 11 december 2007 was de band in Oslo voor het concert ter gelegenheid van de uitreiking van de Nobelprijs voor de Vrede; dit optreden werd uitgezonden in meer dan honderd landen. Ook zijn er enkele albums uitgebracht die nummers bevatten die nooit eerder te horen waren, met zowel live- als studiotracks: Earth Wind & Fire Experience feat. Earth, Wind & Fire är en amerikansk musikgrupp, vars musik rör sig inom ett brett spektrum av R&B, soul, funk, disco och ibland jazz.Låttexterna har ofta ett upplyftande universellt kärleksbudskap. Al McKay, guitariste du groupe de 1973 à 1981, crée avec le trompettiste Michael Harris, lui aussi ancien membre du groupe, une formation : Earth, Wind and Fire Experience feat Al McKay All Stars, qui reprend le répertoire de Earth, Wind & Fire. In 2003 werd EWF opgenomen in zowel de Vocal Group Hall of Fame als in de Hollywood Rock Walk (7 juli). Ook in Amerika trad de band veelvuldig op, met een ruim 80-koppig orkest. Toen Maurice in 2007 naar zijn favoriete EWF-plaat werd gevraagd, antwoordde hij "Faces; omdat we in vorm waren, samen speelden en van de gelegenheid gebruik maakten om nieuwe wegen in te slaan". Later dat jaar lanceerde Verdine White een zonnebrillenlijn. Op 23 november 1999 stond de band in Ahoy in een dubbelprogramma met Barry White. (goed voor platina) waarop gebruik werd gemaakt van de vocoder; de singles zijn Let's Groove, I've Had Enough en het met een Grammy bekroonde Wanna Be with You. 31 on the Japanese Oricon Albums Chart. Begin 1990 verscheen Heritage waarmee gepoogd werd een brug te slaan naar de swingbeat-generatie – de boyband The Boys (die eind 1988 met Dial My Heart scoorden) en de rapper MC Hammer verleenden hun medewerking, maar ook tijdgenoot Sly Stone. Album. Op 20 maart stond de band in het Arnhemse Gelredome stadion. In 2008 ging de tournee Beyond the Elements van start – op 20 februari verrichtte EWF de aftrap van het internationaal songfestival van Viña del Mar in Chili; dit werd door het publiek beloond met de Zilveren Meeuw (Gaviota de Plata) voor het beste optreden van het festival. Op 6 maart 2000 werd EWF in de Rock & Roll Hall of Fame opgenomen. In 1994 werd EWF in de NAACP Hall of Fame opgenomen, en op 15 september 1995 kwam de oorspronkelijke bezetting weer bijeen voor de onthulling van een ster op de Hollywood Walk of Fame. Le groupe a été formé en 1969 à l'initiative de Maurice White. 1) uitgebracht (vijf keer platina); hierop staat naast het eerder genoemde Got to Get You into My Life ook de nieuwe single September en nog een derde nieuwe track, Love Music. Eind 1988 verscheen de tweede Best Of (The Best of Earth Wind & Fire, Vol. Hoewel ze dat jaar de prijs niet wonnen, bracht EWF (inclusief Maurice White) samen met Outkast, Robert Randolph & the Family Band en Parliament Funkadelic tijdens de bewuste uitreiking op 8 februari 2004 een eerbetoon aan de funk. Philip Bailey, Verdine White, Ralph Johnson en de EWF-horns gingen verder met sessiemuzikanten waaronder Philips vrouw Kristal Bailey (ooit achtergrondzangeres bij de Isley Brothers).
Suisse Romande Emploi,
Bourscheid-plage Cocoon Hotel,
Vinyle Carreau De Ciment Belgique,
Second Extinction Ps4,
Lyon Duchère Site Officiel,
Week-end En Amoureux Avec Jacuzzi Privatif,
Sac à Dos Sport,
J'ai L'impression Qu'il S'ennuie Avec Moi,